Penentuan harga Ringgit pada zaman moden ini adalah berdasarkan permintaan (demand) dan bekalan (supply). Dimana demand dan supply bersilang, disitulah "equilibrium" yang menentukan harga Ringgit, seperti gambarajah dibawah.
Malaysia adalah negara kecil, maka apa-apa perubahan kepada ekonomi dunia akan mempunyai kesan kepada kita. Sebagai contoh, apabila kadar faedah Amerika Syarikat (US) meningkat, maka pelabur akan menjual aset Malaysia dan membeli aset Amerika Syarikat. Dalam proses menjual asset Malaysia dan membeli asset US,pelabur-pelabur ini juga akan menjual Ringgit dan membeli Dolar.
Begitu juga apabila harga minyak jatuh. Sebagai pengeluar minyak, maka risiko pelaburan di Malaysia meningkat maka pelabur mengurangkan pelaburan di negara-negara pengeluar minyak seperti dan melabur di negara-negara pengimport minyak.
Apabila pelabur-pelabur ini menjual Ringgit, ini akan meningkatkan bekalan (supply) Ringgit maka harga Ringgit akan jatuh seperti yang ditunjukkan dibawah.
Untuk mengekalkan harga Ringgit, Bank Negara boleh meningkatkan permintaan (demand) Ringgit dengan membeli Ringgit. Ini akan menyebabkan harga Ringgit kekal, seperti yang ditunjukkan di bawah.
Namun begitu, untuk mengekalkan harga Ringgit ada harga yang perlu dibayar. Untuk mengekalkan harga Ringgit, Bank Negara perlu membeli Ringgit dengan menggunakan matawang asing yang disimpan oleh Bank Negara (Foreign Reserves). Lama kelamaan, simpanan matawang asing Bank Negara akan habis dan Bank Negara akan gagal menghalang Ringgit daripada jatuh.
Membeli Ringgit juga akan mengurangkan kuantiti Ringgit dalam peredaran. Pengurangan Ringgit dalam peredaran akan meningkatkan kadar faedah. Ini kerana kadar faedah juga ditentukan oleh "demand" and "supply". Lebih sedikit Ringgit dalam peredaran, maka lebih sedikit kredit yang ada untuk dipinjam, maka kadar faedah akan meningkat, seperti ditunjukkan dibawah.
Ini yang terjadi pada krisis ekonomi 1997. Pelabur panik kerana kegawatan di Thailand maka mereka mengeluarkan pelaburan mereka daripada Malaysia. Bank Negara cuba melawan kejatuhan nilai Ringgit dengan menggunakan simpanan matawang asing untuk membeli Ringgit dan meningkatkan kadar faedah. Apabila kadar faedah meningkat, bayaran ansuran bulanan kepada Bank juga meningkat. (Contoh: apabila BLR naik, bayaran bulanan ansuran rumah juga naik). Ramai yang gagal membayar bank. Syarikat juga kehabisan wang untuk operasi maka menjadi muflis. Bank kehabisan modal dan jatuh bankrap. Kegawatan ekonomi menyusul.
Berbalik kepada situasi sekarang, apabila Bank Negara membiarkan Ringgit jatuh, ia menyerap sebahagian impak negatif daripada kejatuhan harga minyak. Sebagai contoh dengan Ringgit yang lebih lemah membolehkan pelabur asing membeli lebih banyak aset di Malaysia dengan nilai USD yang sama. Ini bermakna keuntungan daripada pelaburan jangka panjang di Malaysia (melabur dengan membuka kilang pembuatan contohnya) akan meningkat. Ini akan menarik pelabur ke Malaysia dan mengurangkan penerbangan modal (capital flight) yang berlaku.
Selain daripada kejatuhan nilai Ringgit pariti risiko dan pulangan kerana penurunan harga minyak juga boleh dikembalikan dengan 1) Meningkatkan kadar faedah 2) Menurunkan harga aset. Kedua-dua alternatif ini akan menyebabkan impak negatif yang lebih besar kepada ekonomi Malaysia.
Oleh itu, Bank Negara membiarkan harga Ringgit jatuh kerana ini membolehkan ekonomi dalam Malaysia berjalan seperti biasa. Harga sesetengah barang yang diimport mungkin naik, tetapi sebagai negara pengeksport, pendapatan kita juga meningkat. Secara keseluruhan kesan negatif kejatuhan ringgit adalah kecil, malah mungkin positif.
No comments:
Post a Comment